کشف جهش‌های ناشی از پرواز فضایی در DNA فضانوردان
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۴۳۲۵۸
نتایج یک بررسی ۲۰ ساله نشان می‌دهد که در دی‌ان‌ای (DNA) فضانوردان، جهش‌هایی وجود دارند که احتمالا در اثر پرواز فضایی رخ داده‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، نتیجه پژوهشی که طی ۲۰ سال، روی خون فضانوردان انجام شده است، نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان برای فضانوردان به بررسی دقیق نیاز دارد. در این پژوهش، پژوهشگران با بررسی نمونه خون ۱۴ فضانورد، فراوانی بیشتری از جهش را در ژن‌های آنها پیدا کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این گروه از فضانوردان بین سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۱ در ماموریت‌های شاتل، به طور میانگین ۱۲ روز پرواز کرده بودند. تقریبا ۸۵ درصد از اعضای این گروه مرد بودند و شش نفر از فضانوردان، نخستین ماموریت خود را پشت سر می‌گذاشتند.
پژوهشگران دو بار نمونه خون فضانوردان را جمع‌آوری کردند که یک بار دقیقا ۱۰ روز پیش از پرواز فضایی و بار دوم در روز فرود آمدن بود. نمونه گلبول‌های سفید نیز سه روز پس از فرود آمدن فضانوردان جمع‌آوری شد. سپس، نمونه‌های خون به مدت ۲۰ سال در فریزر دست‌نخورده باقی ماندند و در دمای منفی ۸۰ درجه سلسیوس سرد شدند.
نتایج این پژوهش نشان داد، همه ۱۴ فضانورد مورد بررسی که در "برنامه شاتل فضایی" (Space Shuttle program) ناسا حضور داشتند، جهش دی‌ان‌ای را در سلول‌های بنیادی سازنده خون دارند؛ اگرچه جهش‌ها با توجه به سن فضانوردان، به طور غیرمعمول بالا بودند، اما تعداد آنها کمتر از آستانه کلیدی نگرانی بود.
جهش‌هایی که در ژن‌ها مشاهده شد، کمتر از دو درصد بود. در بیانیه پژوهشگران آمده است: افرادی که از این آستانه عبور می‌کنند، با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی و برخی از انواع سرطان روبه‌رو هستند.
اگرچه این پژوهش منحصربه‌فرد است، اما نتایج قابل‌توجهی را ارائه نمی‌دهد. پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند که فضانوردان باید تحت غربالگری دوره‌ای خون قرار بگیرند تا مراقب جهش‌های احتمالی باشند. همچنین، این غربالگری باید در یک چارچوب، مورد بررسی قرار بگیرد.
در بیانیه این گروه پژوهشی آمده است: در هر حال، برنامه‌های نظارتی بسیار مهم خواهند بود، زیرا ناسا از طریق برنامه "آرتمیس" (Artemis) در ماه و بعد از آن در مریخ، انسان‌ها را به ماموریت‌های بلندمدت در اعماق فضا خواهد فرستاد.
دکتر "دیوید گوکاسیان" (David Goukassian)، استاد قلب و عروق "مدرسه پزشکی آیکان در مانت ساینای" (ISMMS) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما تصمیم گرفتیم این پژوهش جدید را با توجه به علاقه روزافزون به پروازهای فضایی تجاری و اکتشافات فضایی عمیق دنبال کنیم و خطرات بالقوه ناشی از قرار گرفتن در معرض عوامل مضر مختلف را که با ماموریت‌های فضایی اکتشافی مکرر یا بلندمدت مرتبط هستند، مورد بررسی قرار دهیم.
گوکاسیان افزود: وجود این جهش‌ها لزوما به این معنا نیست که فضانوردان به بیماری قلبی-عروقی یا سرطان مبتلا می‌شوند، اما این خطر وجود دارد که این بیماری‌ها به مرور زمان، از طریق قرار گرفتن مداوم و طولانی‌مدت در محیط اعماق فضا رخ دهند.
نتایج این پژوهش، در مجله Nature Communications به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: فضا جهش ژنتیکی ناسا فضانورد سرطان جهش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۴۳۲۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موجودات فضایی احتمالا به این دلیل منقرض شده‌اند!
ایتنا - یک ستاره شناس معروف با ارائه نظریه‌ای جدید احتمال می‌دهد موجودات فضایی در اثر انفجارهای پرتو گاما منقرض شده باشند.
دکتر فردریک والتر، استاد نجوم دانشگاه استونی بروک نیویورک، معتقد است که انفجارهای پرانرژی پرتو گاما که در کهکشان‌های دوردست مشاهده شده‌اند، می‌توانند دلیل اصلی عدم برقراری ارتباط میان موجودات فضایی و انسان‌ها باشند.
بر اساس گزارش روزنامه دیلی میل، والتر در نظریه جدید خود می‌گوید: محتمل ترین سناریو این است که تمدن‌های فضایی در اثر انفجارهای پرتوگاما نابود و منقرض شده اند.
انفجارهای پرتو گاما یا GRB که ناسا آنها را قوی ترین انفجارهای جهان می نامد، هنگامی رخ می دهند که سوخت هسته ای قلب ستارگان غول پیکر پایان می یابد و آنها زیر فشار وزن خود فرو می‌ریزند و انرژی گرانشی عظیمی را آزاد می کنند.
والتر توضیح می دهد: این پرتوها بسیار متمرکز هستند و اگر در سطح یک کهکشان گسترش یابند، می توانند تقریباً ۱۰ درصد از سیارات آن کهکشان را تحت تاثیر قرار دهند.
وی معتقد است که این تنها یکی از تفسیرهای ممکن است و آن را "نوعی بیماری" توصیف می کند.
بر اساس مطالعات چندین دهه رصدخانه پرتو گامای کمپتون ناسا، این انفجارها در کهکشان راه شیری که زمین در آن قرار دارد، نسبتاً نادرند. اما در کهکشان‌های دوردست، این پدیده بسیار رایج‌تر است.
به گفته والتر، برآوردها نشان می دهد که هر ۱۰۰ میلیون سال یا حدود آن، یک انفجار پرتوگاما در هر کهکشان رخ می دهد.
وی اضافه کرد: در فاصله یک میلیارد سال، می توان انتظار داشت که تعداد زیادی از تمدن ها، در صورت وجود، نابود شوند.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد